Laikat - w kościele katolickim nazywa się tak wszystkich wiernych, którzy nie otrzymali święceń wyższych i nie są duchownymi lecz zostali w pełni włączeni do kościoła przez sakramenty chrztu, bierzmowania i Eucharystii.
Poprzez twardy podział na świeckich i duchownych wiele ludzi uważa, że tylko duchowni są na pierwszym planie przedstawicieli kościoła. Zmieniło się to po Soborze Watykańskim 2 w 1962 w którym podkreślono, że Kościół składa się z całego ludu. Przypomniał również świeckim o ich powołaniu do świętość i odpowiedzialności za Kościół.
Nie jesteśmy świadomi jak dużo istnieje grup religijnych w których możemy uczestniczyć np. Żywy Różaniec, koła różańcowe, ministranci i Liturgiczna Służba Ołtarza, schola, grupy modlitewne, itd. Każda nawet najmniejsza parafia posiada chociaż jedną z tych grup religijnych. Oczywiście działalność laikatu nie ogranicza się tylko do udziału w życiu parafialnym. Świeccy mogą zostać np. członkami rad parafialnych, diecezjalnych.
Stowarzyszenia świeckie dzielą się na dwie grupy:
- powołane odgórnie przez władze Kościoła
- stowarzyszenia prywatne
Te drugie, żeby mogły nazwać się katolickimi muszą dostać zezwolenie Kościoła (kanon 300 KPK).
Instytutu świecki to również to nowa forma życia konsekrowanego zatwierdzona dopiero 2 lutego 1947 roku przez Papieża Piusa XII. Ich zadaniem jest zrzeszanie osób, które składały śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, ale żyją swoim świeckim otoczeniu. Zadaniami osób będących członkami instytutów świeckich jest działalności apostolska oraz uczestnictwo w ewangelizacji Kościoła. Warunkiem zostania członkiem instytutów świeckich jest bycie pełnoletnim i nie bycie w związku małżeńskim.
Kacper Majka
Obraz Free-Photos z Pixabay
© Kiedy klękać w kościele? 2021
Comments